Hoe het begon …

…oftewel! “Help! mijn man wordt boer” en … “Help! mijn zoon ook!!!”

Nou dit verklaart alles denk ik, want ons leven ging een totaal andere kant op. Alles lag stil en alles qua energie en aandacht ging en gaat nu naar de Tuinen…

Waarom? Vraag je je af! Nou het antwoord is: Daarom!!! En daar kwam nog bij dat ik werkeloos werd. Zomaar ineens….en daar sta je dan.

Dit is een soort droom van ons alle vier, maar met name die van Peter en Yuma .

Gewoon doen en gaan lopen … werken … stapje voor stapje ook als het even niet meezit of als het regent of als er andere obstakels zijn. Op de grond met je handen in de aarde.

Obstakels zijn meestal aanwijzingen dat je een andere weg mag bewandelen op dat moment en gek genoeg … als we daar gehoor aan geven dan blijkt later dat dat precies de goede weg was.

Toekomstboer worden of toekomstboerin op een gemeenschapstuin in wording is niet iets wat je zomaar ineens bedenkt … net als alle gewassen groeit dat en is afhankelijk van welke voedingsstoffen je krijgt of ontvangt. Is er veel zon of weinig zon, is het warm of koud, alles is van belang.

We begonnen met een strookje aan de zijkant van het veld en kijk wat we nu helemaal in gebruik hebben….en waar je nu de grote cirkel kan zien met 9 taartpunten.

Na een jaar hebben we met een groot  aantal leden de grond wat verrijkt met compost….een stevige klus die we met veel plezier, gezang, thee, koeken en zweet hebben volbracht.

Voornemen is om de Blogs klein te houden . Eén pagina is voldoende voor `de gehaa`z`te mens van tegenwoordig` …. alsof de mens in hazen is veranderd … rennend over de akkers van het leven … van leger naar leger.

Alle groenten en kruiden zijn `onderweg` ze groeien gestaag. Zodra er geoogst kan worden laten we dat weten. Stap voor stap zullen we steeds meer en vaker en volgend jaar `nog vroeger` oogst hebben.Ook de grote akker is ingezaaid met bloemen en pompoenen volgen binnenkort …. over een maand is het daar ook groen!!!

Voel je welkom in onze tuinen!

Lien*