De Maori naam voor Nieuw-Zeeland is Aotearoa, Abel Tasman noemde het Stateneiland, maar sinds 1643 wordt op kaarten de naam Nova Zeelandia gebruikt, genoemd naar onze provincie Zeeland.
In de Tuinen van Groede hebben we dit jaar een twintigtal planten van de Nieuw-Zeelandse spinazie (tetragonia expansa) staan, die na een moeilijke start nu echt beginnen aan te slaan.
Eigenlijk is Nieuw-Zeelandse spinazie een vreemde naam voor deze mooie plant: ten eerste komt de plant niet alleen in Nieuw-Zeeland voor, maar in een heleboel andere landen rond de Stille Oceaan. Het is een plant die goed tegen zout kan en waarvan zaaddozen blijven drijven, dus het heeft zich naar alle kusten in die regio verspreid. Ten tweede is deze eenjarige plant geen familie van de spinazie, maar van de ijskruidfamilie.
De zaden van de Nieuw-Zeelandse spinazie kiemen traag, vanwege de droogte hadden onze plantjes het nog eens extra moeilijk. Maar de laatste weken ontwikkelen ze zich dan toch tot stevige planten en ik verwacht dat we binnenkort kunnen oogsten. De plant kan goed tegen warmte en zal niet snel uitdrogen of doorschieten. Voor ons een nieuw gewas, dus wij zijn erg nieuwsgierig naar de smaak.
De plant heeft stevige vlezige bladeren die je gebruikt als spinazie (koken, blancheren of heel kort roerbakken in de braadpan). Je oogst het beste de toppen, de stengels schijnen harde vezels te bevatten. Nieuw-Zeelandse spinazie is rijk aan vitamine C.
Omdat de plant zo’n moeilijke start heeft gehad en er nu zo sterk bij staat vind ik hem stoer en dapper, daarom krijgt de “Aotearoa ijskruid” van mij een haka
0 reacties op “Nieuw-Zeelandse spinazie in oude Zeeuwse klei”Voeg die van jou toe →